Ks. Jan Rec (1919 – 1994)
Patron Szkoły Podstawowej w Siedliskach
Urodził się 11 października 1919r. w Siedliskach. Jego ojcem był Benedykt Rec, rolnik przybyły tu ze wsi Łęki (obecnie Łęki Strzyżowskie) na Podkarpaciu. Matka – Katarzyna Gucwa – druga żona Benedykta, pochodziła z Siedlisk.
Jan był najstarszy spośród sześciorga ich dzieci. Z poprzedniego małżeństwa Benedykt miał jeszcze trójkę. Gospodarstwo rodziców przyszłego księdza liczyło sześć hektarów.
Przyszły ksiądz wychowywał się w rodzinie wielodzietnej, religijnej, stąd umiał dzielić się z innymi i dobrze czuł się wśród ludzi. Jak wspominają potem jego przyjaciele i parafianie lgnął ufnie do ludzi, troszczył się o nich i dzielił z nimi wszystkim, co otrzymał lub posiadał, samemu sobie zostawiając niewiele, tylko to, co najpotrzebniejsze do życia. Rodzice obrali mu za patrona św. Jana Kantego, którego wspomnienie obchodzone jest 20 października.
W 1925r. rozpoczął naukę w klasie pierwszej w Szkole Powszechnej w Siedliskach. Zachowane z jego czasów świadectwa i arkusze ocen świadczą o tym, że był wzorowym uczniem i osiągał bardzo dobre wyniki w nauce. Szkołę ukończył 28 czerwca 1932r. Jako wyróżniający się uczeń Jan Rec otrzymał nagrodę książkową „Mohort. Rapsod rycerski z podania” Wincentego Pola. Przechował ją z wielkim staraniem, a dzięki życzliwości siostry księdza Reca, pani Joanny Sarkowicz, pamiątka stała się własnością szkoły i można ją zobaczyć w gablocie poświęconej latom szkolnym księdza prałata. Dalszą naukę kontynuował jeszcze przez rok w Bobowej, gdyż siedliska siedmioklasowa szkoła nie dawała mu możliwości nauki w szkole średniej. Po ukończeniu szkoły w Bobowej, wstąpił do Małego Seminarium Duchownego w Tarnowie.
Wybuch II wojny światowej przerwał jednak jego naukę i Jan wrócił do Siedlisk. Podjął pracę w urzędzie gminy w Bobowej. Zdobycie tego zatrudnienia uratowało go przed wywiezieniem na roboty przymusowe do Niemiec. Ludzie wspominają go jako życzliwego i uczynnego urzędnika. Pracował i jednocześnie uczył się. Robił to nocami, na strychu, przy blasku świecy. Przygotowywał się do egzaminu dojrzałości, który zdał na tajnych kompletach w Gorlicach.
Do Seminarium Duchownego w Tarnowie wstąpił jesienią 1944r., a święcenia kapłańskie przyjął z rąk biskupa Jana Stepy dnia 20 czerwca 1948r. Ks. Jan Rec odprawił swoją mszę prymicyjną 27 czerwca 1948r. w rodzinnej parafii w Siedliskach Bobowskich w kościele św. Mikołaja, gdzie był chrzczony i gdzie przystąpił po raz pierwszy do Komunii świętej. Proboszczem naszej parafii był wtedy ks. Władysław Juszczyk. Według relacji świadka, w swoim pierwszym kazaniu ks. Rec mówił o odpowiedzialności chrześcijan za życie niezgodne z wiarą i wynikające z tego skutki. Prymicji syna nie doczekał już ojciec – Benedykt Rec zmarł 28.XI.1947r.
Na swoją pierwszą parafię ks. Rec trafił do Krościenka. Nominację otrzymał już 24 czerwca 1948r. Jego pobyt w Krościenku nie trwał długo, bo 30 grudnia 1949r. został przeniesiony do Grybowa, do parafii pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej, gdzie pracował do 28 sierpnia 1950r. Kolejną jego parafią była Dąbrowa Tarnowska, gdzie przebywał do 10 lipca 1957r.
W 1959r. został mianowany przez ówczesnego Wikariusza Kapitulnego Diecezji Tarnowskiej biskupa Karola Pękalę ojcem duchownym alumnów tarnowskiego seminarium. Pełnił tę funkcję przez dziesięć lat.
Dnia 14 sierpnia 1969r. ksiądz Jan Rec został mianowany najpierw wikariuszem adiutorem, potem administratorem i wreszcie proboszczem parafii w Tarnowie – Mościcach. Jako proboszcz mościckiej parafii kontynuował linię duszpasterską swojego poprzednika księdza prałata Stanisława Indyka. Od 1982r. (roku śmierci ks. prałata) samodzielnie już prowadził parafię. Opiekował się chorymi, emerytami i rencistami, zajmował się pracą charytatywną i katechizacją.
W miarę upływu czasu przybywało obowiązków, bo ks. Rec pełnił najpierw funkcję wicedziekana, a potem dziekana Dekanatu Tarnów-Zachód (1976r.) oraz Diecezjalnego Dyrektora Unii Apostolskiej Kleru (1969r.). Podjął się również obowiązków kapelana miejscowego zakładu karnego i Szpitala Przyzakładowego Zakładów Azotowych (1981). Biskup ordynariusz powierzył mu także funkcję Przewodniczącego Komisji ds. Personalnych (1991r.).
Przełożeni kilkakrotnie docenili jego zasługi nadając mu kościelne godności i wyróżnienia. Były to:
– E.C., które otrzymał 15.XII.1959r.,
– R.M. został odznaczony 18.I.1966r.,
– Kapelanem Ojca św. zamianowany został 12.IV.1969r.,
– do godności Prałata Honorowego Jego Świątobliwości został podniesiony 1.VIII.1991r.
Czując ubywające siły i nasilającą się chorobę ks. prałat Jan Rec zrezygnował z pełnionych przez siebie funkcji 7 lipca 1991r. Osiadł w Pasierbcu.
Zmarł 9 września 1994r. w 47 roku kapłaństwa mając 75 lat.