„Auschwitz nie spadło z nieba”

Dnia 28 maja 2025 roku uczniowie klasy 8 wraz z opiekunami: wychowawczynią Krystyną Karp i panem Grzegorzem Boguszem wybrali się na wycieczkę do Oświęcimia. Celem wyjazdu było zwiedzenie Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau. Po długiej podróży, którą odbyliśmy w przyjaznym towarzystwie kolegów i koleżanek, uczestniczyliśmy w warsztatach wprowadzających pod tytułem ,,Zrozumieć Auschwitz’’, podczas których w grupach wykonywaliśmy zadania przygotowane przez prowadzącą. Ćwiczenia pozwoliły nam uporządkować naszą wiedzę na temat historii miejsca zagłady wielu milionów istnień ludzkich. Na zakończenie spotkania wysłuchaliśmy nagrania wystąpienia profesora Mariana Turskiego – więźnia Auschwitz, polskiego Żyda. Przemówienie to wygłosił z okazji 75 rocznicy wyzwolenia obozu koncentracyjnego. Historyk zwracał się w nim do swoich bliskich, a także do wszystkich ludzi na świecie. Odwoływał się do polityki Holocaustu oraz do rzeczywistości współczesnej. Zacytował słowa ocalałego z Auschwitz pisarza, włoskiego Żyda Primo Levi’ego, które brzmiały: ,,Bądźcie wierni jedenastemu przykazaniu: ,,Nie bądź obojętny. Bo jeżeli nie – to się nawet nie obejrzycie, jak na was, jak na waszych potomków ,,jakieś Auschwitz’’ nagle spadnie z nieba’’. Następnie wraz z przewodnikiem zwiedzaliśmy muzeum. Widzieliśmy tam bloki więzienne, wieże wartownicze, komory gazowe, krematoria a także druzgocące dowody świadczące o eksterminacyjnej polityce Niemiec hitlerowskich. Pod Ścianą Śmierci zapaliliśmy znicze   i uczciliśmy pamięć poległych chwilą ciszy. Kontynuując eksplorowanie Miejsca Pamięci obejrzeliśmy zbiory, archiwa i największą kolekcję dzieł sztuki poświęconych Auschwitz. Potem udaliśmy się autobusem do drugiej części obozu Birkenau. Tam przewodniczka oprowadziła nas po barakach            i przybliżyła wyobrażenie o warunkach, w jakich żyli więźniowie. Szczególne wrażenie wzbudziły w nas: druty kolczaste ogradzające to nieludzkie miejsce, wagon kolejowy i zachowane fragmenty torów, które służyły do transportu ludności. Kończąc pobyt w muzeum pani przewodnik podziękowała nam za aktywny udział, a my byliśmy jej wdzięczni za przekazaną wiedzę. Po pożegnaniu z oprowadzającą udaliśmy się w drogę powrotną. Warsztaty i zwiedzanie muzeum było dla nas nie tylko lekcją historii, ale również ,,lekcją człowieczeństwa”.

Autorki tekstu: Wiktoria Ziomek i Izabela Lisik  fot. Małgorzata Semla